Trudy Kroon is aangedragen als Kerstengel van Woerden Foto: Kirsten Bliekendaal
Sommige mensen hebben zo een groot hart dat je hen spontaan wilt knuffelen. Woerdenaar Trudy Kroon is zo iemand. Ze belt dagelijks vrijwillig oudere Woerdenaren om te kijken of het goed met ze gaat. Als dank voor haar inzet doopten wij Trudy tot kerstengel (met bijbehorend cadeaupakket).
“Oh, dat meen je niet. Wat bijzonder!”, reageert Trudy als we haar vertellen dat zij onze Kerstengel van Woerden is geworden vanwege haar inzet voor andere Woerdenaren. “Wat een ontzettend mooi gebaar.” Trudy is onder andere vrijwilliger bij de telefooncirkel van stichting Thuishuis Woerden.
Rondje bellen
“We bellen met een aantal andere vrijwilligers elke dag oudere mensen om te kijken of het goed met ze gaat. Dat gaat via drie telefooncirkels.” Trudy belt, als zij die week als vrijwilliger aan de beurt is, elke ochtend om 8.45 de eerste personen van de cirkels. “Zij bellen dan onderling verder tot de laatste persoon is bereikt.”
Die laatste persoon belt vervolgens Trudy weer. “Dat is rond 9.15 uur, ze mogen in de cirkel maximaal vijf minuten met elkaar praten, anders duurt het te lang. De cirkel is er echt voor om elkaar in de gaten te houden en te voorkomen dat iemand dagen in huis ligt mocht er iets zijn voorgevallen. Buiten de cirkel kunnen ze natuurlijk gewoon met elkaar bellen voor een praatje.”
Trudy schrijft tijdens het bellen in haar boek op wat de ouderen haar vertellen. De dag erna kan ze er dan weer naar vragen Foto: Kirsten Bliekendaal
De telefooncirkel is een fantastisch initiatief vindt Trudy. “Het is gewoon schrijnend om te zien hoeveel ouderen eenzaam zijn. Sommige krijgen alleen het telefoontje van de belcirkel die dag.” Bij die mensen gaat Trudy vaak buiten de cirkel om op de koffie. “Het gaat mij aan mijn hart, als ik weet dat iemand behoefte heeft aan sociaal contact, dan fiets ik langs en kom ik even op de koffie. Ik haal er ook veel uit voor mezelf. Ik ontmoet veel leuke lieve mensen, het geeft mij voldoening.”
Geen alternatief
Het raakt Trudy dat er in haar ogen zoveel is weggevallen voor ouderen. “Er zijn geen bejaardentehuizen meer. Sommige mensen uit de telefooncirkel zitten in een groot huis helemaal alleen omdat er geen alternatief is. Ze moeten in Den Haag eens weten hoeveel mensen er echt heel eenzaam zijn. Die hebben geen kinderen of andere mensen om op terug te vallen.”
In haar jaren bij de telefooncirkel is het drie keer overkomen dat iemand geen gehoor gaf omdat die persoon niet meer leefde. “Dan kunnen we gelijk de familie inlichten in plaats van dat iemand weken later in huis wordt ontdekt zoals je weleens in de krant leest. Wat dat betreft is de telefooncirkel geen dag hetzelfde. Er gebeurt altijd wel iets.”
Politie
Als iemand niet opneemt dan belt Trudy in eerste instantie een adres waar de sleutel ligt. “Zij houden mij dan op de hoogte. Ook hebben we dan contact met de familie.” Één keer schakelde ze ook de politie in. “Niemand kon de vrouw vinden. Ze deed niet open en nam de telefoon niet op. Toen we bij haar appartement aankwamen kwam ze net uit de lift. Ze bleek haar hoortoestel vergeten.
Met haar vrijwilligerswerk hoopt Trudy iets te kunnen betekenen voor die eenzame groep ouderen. “Jongeren redden zich vaak wel, maar ouderen hebben vaak niets meer. Ik wil iets doen, ik kan met niet voorstellen dat ik dit niet doe.”
Naast de telefooncirkel organiseert ze bowlingmiddagen, is ze tot eind 2022 bestuurslid bij een ouderenorganisatie en organiseert ze fietstochten voor ouderen in de zomer. “Ik ben vroeg met pensioen gegaan en op deze manier kan ik me inzetten voor anderen. Niets doen en thuis zitten is niets voor mij. Ik wil dit nog heel lang zo doen.”
Kirsten Bloemendaal – indebuurt Woerden – 24 december 2022