Sinds 2020 maken ouderen in de regio Woerden, meestal in een groep van twintig, vijf keer per jaar een scootmobieltocht. Vrijwilligers van Thuishuis Woerden begeleiden deze activiteit.

Bart van der Linden neemt al vanaf het eerste jaar deel aan de tochten. ,,Zelf reed ik altijd met een maatje, Willem van den Burg, door de polders van Kamerik en Zegveld. Heerlijk om er even tussenuit te gaan. We maakten soms wel ritten van zes uur.”

Het eropuit trekken was niet nieuw voor Van der Linden. ,,Vroeger had ik altijd een racefiets. Als het even kon, reed ik dan door de prachtige polders heen. Soms zei ik dan weleens tegen mijn moeder: ‘Wacht nog maar met eten’. Als de zon dan scheen, kon ik er toch nog een paar uur tussenuit.”

De enthousiasteling gaat niet alleen in de voor hem bekende Zegveldse polders op pad met zijn scootmobiel. ,,Een tijdje geleden zat ik in een revalidatiecentrum in Hilversum. Daar waren bossen en ik trommelde er een paar op om mee te gaan, een rondje rijden. Reden we met een stuk of tien achter elkaar door de bossen. Wat een prachtig beeld was dat”, blikt hij glunderend terug.

Toch is rijden op onbekend terrein niet zonder gevaar. ,,Die dag had het geregend en was het gras erg drassig. Er was er eentje bij die dacht dat binnendoor over het gras wel kon. Dat heeft hij geweten”, zegt Van den Burg lachend. ,,Even later zakte hij tot zijn bodemplaat weg in het gras. Stonden we met tien mannen, die aan het revalideren waren vanwege hun conditie, een scootmobiel uit de blubber te trekken. Wat hebben we toen gelachen.”

Tijdens de Woerdense scootmobieltochten is Van der Linden altijd goed te herkennen. Hij rijdt namelijk helemaal voorop met achter zijn scootmobiel een karretje met vlag. ,,Verschil moet er wezen”, zegt hij lachend. ,,Dat zijn gewoon de regels. Ik rij voorop.” Het karretje heeft een speciale betekenis voor de man uit Zegveld. ,,Mijn maat Willem van den Burg staat erop. Hij is helaas overleden. Daarvoor reed hij altijd vooraan.”

Ook Henk Romijn heeft een prominente rol in de documentaire van Frans Bromet. De Woerdenaar, die wegens verschillende herseninfarcten sinds 2015 in een scootmobiel zit, hecht veel waarde aan de tochten. ,,Ik ben er vanaf de allereerste keer bij. Je maakt nog eens wat mee en je komt mensen tegen die je jaren niet hebt gezien.”

Zijn rol in de documentaire is niet onopgemerkt gebleven. ,,Bij het ophalen van mijn kleinkinderen grapten ouders al dat ik een filmster was. Anderen herkenden mij ineens van televisie”, zegt hij lachend. ,,De aanbieding voor Hollywood heb ik nog niet gehad.”

Voor ouderen die twijfelen over deelname, omdat het best een stuk rijden is, heeft de kopman een oplossing. ,,Ik geef ook rijlessen met de scootmobiel. Achteruit rijden, slalommen, je kan alles leren. Er zit ook een stukje verkeersveiligheid bij.”

De documentaire gemist? Niet getreurd, zaterdag 30 maart is er om 14.35 uur een herhaling te zien op NPO 2.