Auteur: Peter
Elke groep of minderheid zijn eigen stamtafel in de kroeg
Bron: AD
De kroeg is meer en meer een plek waar speciale doelgroepen samen kunnen komen. Het café had altijd al een sociale functie maar de laatste jaren lijken buurtgroepen en minderheden steeds vaker een biertje of een bakkie te komen halen. “Een heel gezellige ontwikkeling”, zegt Nicole van Breenen van de Reehorst in Woerden.
Het is net twee uur geweest of de eerste bezoekers van het Thuishuiscafé in de serre van de Pompier op het Kerkplein druppelen binnen. Het is een initiatief van stichting Thuishuis Woerden. ,,Het is een manier om oudere alleenstaanden bij elkaar te brengen”, zegt Lotte Ruyten van de stichting en organisator van de bijeenkomst.
De stichting gaat uit van wat er bij alleenstaande ouderen leeft en waar zij zin in hebben. ,,Het is een methode om mensen met elkaar in contact te brengen op een leuke en gezellig manier.” Tijdens de week van de eenzaamheid, eind vorig jaar, bleek juist daar veel behoefte aan te zijn. Bij de stichting zijn in Woerden alleen al ruim 700 alleenstaande ouderen bekend die gevoelens van eenzaamheid kennen. Het bezoek aan een kroeg kan een dergelijk gevoel doorbreken.
Tendens
Nicole van Breenen van de Reehorst ziet een tendens, een positieve zelfs. ,,In steeds meer gewone horecazaken worden bijeenkomsten gehouden met een sociaal aspect. Dat is niet alleen heel leuk maar ook enorm gezellig. Voor ons als ondernemers is het natuurlijk ook interessant om deze speciale groepen te ontvangen op de uren dat het niet zo druk is in de zaak.”
Al meer dan vijf jaar wordt er op dinsdags een Breicafé gehouden. Dan komt een groep creatievelingen bijeen om gezamenlijk truien, mutsen en wanten te breien en elkaar te ontmoeten.
Op 30 januari wordt voor het eerst in De Reehorst aan de Rijnstraat het Gebarencafé gehouden. Edith Swart is de initiatiefnemer: ,,Zolang er geen rekening gehouden wordt met de andere communicatie met doven en ernstig slechthorenden, doet deze groep op geen enkel gebied mee, zelfs niet op cultureel gebied. Het wordt tijd dat er een plek is waar iedereen zich bewust wordt van die andere communicatie. Een plek waar doven en horenden elkaar ontmoeten in een ontspannen sfeer”, vertelt zij. De bedoeling is dat er elke laatste woensdag van de maand een Gebarencafé wordt gehouden in De Reehorst .
Woerden kent ook het Autisme Café van Autisme Woerden. De organisatie wijkt uit naar het jeugd- en jongerencentrum de Bun in Noorden om daar op 30 januari in een ontspannen sfeer met elkaar kennis te maken of gewoon bij te praten. De organisatie is toch al heel actief: zij houdt bijvoorbeeld regelmatig themabijeenkomsten op locatie of gaat met de leden een partijtje bowlen in Utrecht.
‘Thuishuis is bewezen succes voor alleenwonende ouderen’
Bron: AD
Het thuishuis, een bedenksel uit Woerden, gaat wellicht Nederland veroveren. Want de bewoners van de groepswoning voor alleenstaande ouderen zijn razend enthousiast. ,,In het thuishuis ben ik weer gelukkig geworden.”
In Kamerik wijst nog niets er op dat hier mogelijk over een jaar een thuishuis komt. Het schoolpleintje van basisschool de Wijde Blik, die verkast naar een andere plek, lijkt nog niet zo lang geleden gebruikt door kinderen. Over een jaar wonen hier wellicht alleenstaande ouderen.
,,Zo’n huis is het best te vergelijken met een studentenhuis, maar dan voor ouderen. De bewoners letten op elkaar, drinken samen koffie, kijken tv en doen leuke dingen”, zegt Jan Ruyten. Hij is voorzitter van de landelijke stichting Thuis in Welzijn, waar onder meer de vijf thuishuizen in ons land onder vallen. ,,Het is dus geen zorginstelling. Dat is echt een misverstand.”
Zo’n jaar geleden is het thuishuis aan de Prins Mauritssingel in Woerden in gebruik genomen. Zes ouderen wonen hier. Er staan 37 mensen op de wachtlijst die graag in aanmerking willen komen voor een plekje in het studentenhuis voor de oudere alleenstaande medemens.
De bewoners hebben een eigen woon-, slaap- en badkamer en maken gebruik van de grote gemeenschappelijke ruimte, waar een enorme keuken en een zithoek, inclusief tv, is gemaakt. Aan de tuin is afgelopen zomer hard gewerkt. De bewoners van het eerste uur zijn enthousiast over hoe het reilt en zeilt.
Voelt als familie
,,Dit is nu mijn team en het voelt als familie. Echt heerlijk”, zegt Arnold, jarenlang werkzaam bij de brandweer en bewoner van het eerste uur. Zijn medebewoner Ronald heeft zestien jaar alleen gewoond en is via z’n huisarts in contact gekomen met het thuishuisproject Woerden.
Hij vond het vervelend om alleen te leven en is een van de inmiddels 750 Woerdenaren van wie de stichting Thuishuis Woerden weet dat zij alleenstaand zijn, en geregeld gevoelens van eenzaamheid hebben. ,,Dit voelt echt heerlijk”, zegt Ronald. ,,Ik ben hier weer gelukkig geworden.” Hij heeft er nooit een moment spijt van gehad dat hij de stap heeft genomen. ,,Er is altijd wel iemand in de keuken of de zitkamer voor een gezellig praatje.‘’
De grote woning, met zes ruime kamers, gemeenschappelijke ruimte, sanitair, keuken en grote tuin, is eigendom van corporatie GroenWest. De bewoners huren het rechtstreeks van deze corporatie. In 2016 is het pand volledig verbouwd. Het is er nu licht en ruim.
Ronald (62) heeft inmiddels ook een baan als conciërge op een school. Hij is bijna een bekende Nederlander. Onder meer de NOS heeft tv-opnamen gemaakt in het Woerdense thuishuis. Op straat wordt hij geregeld herkend en wordt hem gevraagd hoe het is om in zo’n groepshuis voor ouderen te wonen. Hij kan niet anders dan positief antwoorden.
Ook zijn vijf huisgenoten zeggen te hopen dat het aantal thuishuizen in Woerden en omgeving flink wordt uitgebreid. De bewoners geven Jan of Lotte Ruyten, vrijwilligerscoördinatrice, dan ook geregeld toestemming met belangstellenden uit het hele land een kijkje te komen nemen in hun Woerdense woongemeenschap.
,,Het is tenslotte een geheel zelfstandige groep bewoners”, zegt Lotte Ruyten. ,,Soms wordt gedacht dat wij daar iets te vertellen hebben, of de sleutel zullen hebben. Dat is niet zo. Het enige wat wij hebben gedaan, is de mensen bij elkaar gebracht en met GroenWest en de gemeente gesproken.”
De stichting heeft inmiddels haar oog laten vallen op een mooie plek in Kamerik. Op het terrein waar nu nog de katholieke basisschool staat, komen woningen. De vestiging van een thuishuis in het dorp waar Ruyten woont zou een persoonlijke triomf zijn voor de bedenker van het thuishuisfenomeen. Tien jaar geleden ijverde hij immers al voor zo’n groepswoning in zijn dorp.
Boodschap
Aan enthousiasme heeft het in Kamerik destijds niet gelegen, ook het toenmalige gemeentebestuur vond het een goed plan. Bezwaren waren er echter altijd. ,,Nu is het anders. Er worden binnenkort knopen doorgehakt over de scholenlocaties in Kamerik. De kansen zijn daarmee een stuk groter”, zegt Jan Ruyten.
Het zou een begin kunnen zijn van een reeks nieuwe vestigingen in Woerden, regio en de rest van het land, is de wens. De boodschap van Ruyten is er een van ‘leve de kleinschaligheid’. Dat werkt beter en is goedkoper. Dat is inmiddels wel bewezen met onze thuishuizen, zegt hij.
In ons land staan nu vier van deze kleinschalige woonvormen, waarbij bewoners elkaar activeren. ,,Ik ken voorbeelden in een van de thuishuizen waar bewoners binnenkwamen met een rollator, maar doordat zij ongemerkt toch meer beweging krijgen, konden ze op een bepaald moment zo’n rollator in de hoek laten staan. Als mensen zich goed voelen en niet meer eenzaam zijn, doen zij ook geen beroep op de zorg. De gemeente Woerden snapte dat en heeft toen ingestemd met een thuishuis.”
De stichting heeft een rendementsonderzoek laten verrichten naar de Woerdense vestiging. Resultaten hiervan worden eind deze maand bekend. Ruyten wil daarmee aantonen dat met meer aandacht voor welzijn, zoals een thuishuis, zorgkosten kunnen worden vermeden. Bewoner Ronald weet dat: ,,Ik was niet gelukkig en slikte antidepressiva voordat ik hier kwam wonen. Nu niet meer. In elk dorp moet een thuishuis.”
Ouderen wonen in ‘studentenhuis’: ‘Ik was depressief, nu ben ik gelukkig’
Bron: NOS
Na zijn scheiding woonde Ronald Vink 16 jaar alleen. Hij was depressief en slikte medicijnen. Nu woont hij samen met andere alleenstaande 60-plussers in wat een studentenhuis voor ouderen wordt genoemd. Van de medicijnen is hij af. “Ik ben hier gelukkig geworden.”
Vink behoort tot een groeiende groep van alleenwoners. Het Centraal Bureau voor de Statistiek meldde vandaag dat er in 2030 3,5 miljoen eenpersoonshuishoudens zijn. Dat zijn er zo’n 400.000 meer dan nu. Vooral ouderen wonen alleen.
Vink vond het niets. Van alleen wonen werd hij niet gelukkig. Op aanraden van zijn arts meldde hij zich daarom bij de stichting Thuishuis. Zo kwam hij terecht in het ‘studentenhuis voor ouderen’, een huis in Woerden waar de huurders zelfstandig wonen en een gezamenlijke woonkamer hebben.
Het pand is van een woningbouwcorporatie. De bewoners betalen hun huur rechtstreeks aan de corporatie en hebben ook een individuele huurovereenkomst. Er zijn er inmiddels vijf van in het land. Bij het huis in Woerden gaat het volgens de directeur van de stichting om een huur van zo’n 500 euro per maand.
Vink heeft geen moment spijt van gehad van zijn beslissing om te verhuizen. “Je hebt hier altijd iemand om je heen waar je terecht kunt voor praatje.”
Welk ritje maak jij?
Bron: Youtube
