Maand: juli 2025

Er komt na een lange periode een appartement beschikbaar in het Thuishuis in Woerden.

Het Thuishuis aan de Prins Mauritssingel in het Staatsliedenkwartier  is een kleinschalige woonvorm voor 6 alleenstaande ouderen 60+, die niet alleen willen wonen.

Om een inkijkje te geven in het Thuishuis een mooi artikel met één van de huidige bewoners.

Vroeger ging ik naar huis en nu kom ik thuis.

3,5 jaar geleden woonde ik nog in Veenendaal en was ik niet op zoek naar een nieuwe woning. Toen ik bij een vriendin in Woerden de krant aan het lezen was zag ik een stukje over het Thuishuis en zei meteen “Dat is echt wat voor mij”. Tot op de dag van vandaag heb ik er geen spijt van gehad.

Na het lezen van het artikel heb ik contact opgenomen met Lotte. We hebben een fijn gesprek gehad waarin ze vertelde over het Thuishuis en de gang van zaken. Het voelde voor mij meteen goed. Ik ging op bezoek bij de bewoners van toen en kreeg een rondleiding. Al snel kreeg ik te horen dat ik welkom was in het Thuishuis. We gingen aan de slag met Cazas om alles in te regelen en binnen 6 weken was ik verhuist naar Woerden.

Mijn ontvangst in het Thuishuis voelde als een warm bad. In Veenendaal was ik helemaal op mezelf aangewezen. Het concept dat je samen in een Thuishuis woont sprak me erg aan omdat we naar elkaar omkijken en ondersteunen als er iets aan de hand is. Als ik vragen had dan kon ik bij mijn buren terecht en tot op de dag van vandaag ervaar ik dit nog steeds. Ik omschrijf het vaak als “ Vroeger ging ik naar huis en nu kom ik thuis”.

We hebben een taakverdeling voor een aantal klusjes in huis, maar het meeste doen we in overleg op het moment dat het nodig is. De grote tuin onderhouden we gezamenlijk, daarbij krijgen we dan ook hulp van een vrijwilliger. We maken daar dan echt een activiteit van, een ieder doet waar hij/zij goed in is en toe in staat is. In het contact met mijn buurvrouw hebben we samen een droogmolen aangeschaft, als ze op pad gaat en het gaat ineens regenen dan haal ik even haar was binnen. Het zijn de kleine dingen die van grote waarde kunnen zijn.

We eten 2x per week gezamenlijk en 1 van de mannen verzorgd de boodschappen en kookt. Tijdens of na de maaltijd kunnen er dan ook punten besproken worden, eigenlijk net zoals een gezin aan tafel. Als je in een groep woont dan leer je weer dat het soms geven en nemen is. Als één van ons een verjaardag viert dan maken we daarvoor gebruik van de woonkamer/keuken. De rest houdt daar dan rekening mee en gaat dan even niet uitgebreid staan koken. En als er iets is, dan spreken we dit onderling naar elkaar uit, we zijn allemaal anders en dat is oké.

Ik ben een echte ambassadeur van het Thuishuis, ik vertel aan mensen waar ik woon en vaak kennen mensen de term dan nog niet. In eerste instantie denken mensen aan een verpleeghuis als ik zeg dat ik samen woon. Ik vertel dan hoe wij wonen en wat voor mij de meerwaarde daarvan is.  Je blijft helemaal zelfstandig, maakt je eigen keuzes, maar de drempel om contact te leggen en te helpen of geholpen te worden is een stuk lager.

De open dagen die we samen organiseren zijn daarin ook heel belangrijk. Zodat een ieder kan zien dat het Thuishuis een mooie woonvorm is die bijdraagt aan het verminderen van eenzaamheid.